น้ำกระด้าง

น้ำกระด้าง มีแคลเซียมไอออน (Ca²⁺) และแมกนิเซียมไอออน (Mg²⁺) ดังที่ได้กล่าวไว้ในบทความ "หินปูน" ทำให้ประสิทธิภาพการทำความสะอาดของสบู่ลดน้อยลง เนื่องจากแคลเซียมในน้ำกระด้างทำปฏิกิริยาทางเคมีกับไอออนส่วนหนึ่งของสบู่ (Stearate anion) ทำให้เกิดแคลเซียมสเตียเรตท์ (Calcium Stearate) เป็นสาเหตุให้ต้องใช้สบู่จำนวนที่มากขึ้น (เมื่อเทียบกับน้ำที่ไม่กระด้าง) ในการทำความสะอาดที่เท่าเดิม ทั้งนี้ปริมาณของสบู่ที่ต้องใช้ในการทำความสะอาดในสภาวะน้ำกระด้างนั้นจะขึ้นอยู่กับระดับความกระด้างของน้ำว่ามีแคลเซียมไอออนมากน้อยเพียงใด

H₂O(l) + CO₂(g) –> H₂CO₃(aq)
HCO^3-(aq) –>CO₃^2-(aq) + H⁺(aq) ------ ที่ pH » 7
Ca²⁺(aq) + CO₃^2-(aq) –>CaCO₃(s)

ในการทำความสะอาดผิวกายด้วยน้ำกระด้างนั้น แคลเซียมสเตียเรตท์ (Calcium Stearate) หรือว่าไขสบู่อาจจะ เป็นสาเหตุหนึ่งของปัญหาทางผิวหนังมากมายเช่น สิว ผิวหนังอักเสบ เป็นต้น เพราะว่าไขสบู่ซึ่งเป็นสสารที่ไม่ละลายน้ำ อาจจะไปอุดรูขุมขนของเราขณะทำการทำความสะอาดได้ ด้วยสาเหตุนี้เองจึงควรจะใช้น้ำที่ปราศจากแคลเซียมไอออนในการทำความสะอาดผิวกาย

ที่มา:

1.http://trsiampun.com/hardwater.php